عمایره
لغت نامه دهخدا
عمایرة. [ ع َ ی ِ رَ ] ( اِخ ) از عشایر «صلت » هستند که از نواحی قدس باشند. و از حدود سال 214 هَ.ق. به عوامله پیوستند. تعداد آنان در حدود 150 تن است و آنان را خویشانی در «کفرعوان » است که به همین نام مشهورند. ( از معجم قبائل العرب از تاریخ شرقی الاردن و قبائلها تألیف بیک ص 244 ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید