عماریان بیهق

لغت نامه دهخدا

عماریان بیهق. [ ع َم ْ ما ن ِ ب َ هََ ] ( اِخ ) خاندانی از بزرگان بیهق بوده اند و نسب آنها از ابومحمدبن ابی عمروبن ابی الحسن عماری است. و او از نسل عباده خزرجی که سید خزرج و از صحابه رسول اکرم ( ص ) بوده است ، میباشد . این خاندان اصلاً در نیشابور ساکن بوده اند و آنگاه بعضی از اولاد ابومحمد عماری به بیهق کوچ کردند. و ابومحمد عماری در ذیحجه سال 394هَ.ق. در سن پنجاه سالگی درگذشت. و از جمله اولاد او ابوالحسن علی بن حسن عماری است که او را با حاکم امام ابوسعد محسن بن محمد کرامة که صاحب تصانیف بود، اتصال مصاهرت افتاد. و پس از او نجم الدین محمدبن ابی الحسن علی بن حسن عماری بود که در اعمال و اشغال سلطانیان وارد شد و ثروتی هنگفت گرد آورد و در روز پنج شنبه سوم ربیعالثانی سال 549 هَ.ق. در مزینان به قتل رسید. و بعد از او بهاءالدین علی عماری و چند دختر بوده اند. جد این عماریان را، عماربن یحیی خزرجی گفته اند. ( از تاریخ بیهق ابن فندق چ احمد بهمنیار ص 124 ).

فرهنگ فارسی

خاندانی از بزرگان بیهق بوده اند و نسب آنها از ابو محمد بن ابی عمرو بن ابی الحسن عماری است

پیشنهاد کاربران

بپرس