عمارطی

لغت نامه دهخدا

عمارطی. [ ع ُ رِ طی ی ] ( ع ص ) فرج بزرگ زن. ( از تاج العروس ). شرم بزرگ زن. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس