عمارت ساز

لغت نامه دهخدا

عمارت ساز. [ ع َ / ع ِ رَ ] ( نف مرکب ) سازنده عمارت. عامل آبادانی. آبادان کننده :
پادشاهی در او عمارت ساز
دختری داشت پروریده بناز.
نظامی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - آنکه ایجاد آبادانی کند ۲ - آنکه بنا سازد .

پیشنهاد کاربران

بپرس