عمادالدین قضوی

لغت نامه دهخدا

عمادالدین قضوی. [ ع ِ دُدْ دی ن ِ ق َ ض َ ] ( اِخ ) عمر قضوی ، ملقب به عمادالدین. وی از جمله بزرگان قزوین بود. حمداﷲ مستوفی درباره او گوید که جد این خاندان «فخرالدین فخرآور» در دیوان قضا وکالت می کرد و بدین سبب آنها را «قضوی » خوانند. پسرش عزالدین ابی العز به خدمتکاری امیر آیتغمش مملوک اتابک محمدبن ایلدگز درآمد. و این عمادالدین عمر، نبیره اوست که به وقت آنکه خلیفه به دست مغول شهید شد و امیر بوقا امارت بغداد یافت وی نایب امیر بوقا شد. عمادالدین عمر در اجرای خیرات و رفع رسوم ناپسندیده سعی بلیغ کرد بدین سبب در بغداد نامش بلند شد و بغدادیان او را «ثالث العمرین » لقب دادند. رجوع به تاریخ گزیده حمداﷲ مستوفی چ نوائی ص 809 شود.

فرهنگ فارسی

عمر قضوی ملقب به عماد الدین وی از جمله بزرگان قزوین بود

پیشنهاد کاربران

بپرس