عمادالدین قزوین

لغت نامه دهخدا

عمادالدین قزوینی. [ع ِ دُدْ دی ن ِ ق َزْ ] ( اِخ ) زکریابن محمود ( یا محمد )بن محمود انصاری قاضی قزوینی ، مکنی به ابویحیی یا ابوعبداﷲ و ملقب به جمال الدین و عمادالدین یا عمیدالدین و مشهور به عماد قزوینی. از ادبا و فقهای قرن هفتم هَ. ق. رجوع به قزوینی ( زکریابن محمود... ) شود.

عمادالدین قزوینی. [ ع ِ دُدْ دی ن ِ ق َزْ ] ( اِخ ) عبدالعظیم حسنی قزوینی ( سید... ) ملقب به عمادالدین. از سادات و نقبای بزرگ قزوین بود و در تقوی و پرهیزکاری شهرت داشت. او را املاک بسیاری نیز بوده است. ( از تاریخ گزیده حمداﷲ مستوفی چ نوائی ص 798 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس