عمادالدین فاراب

لغت نامه دهخدا

عمادالدین فارابی. [ ع ِ دُدْ دی ن ِ ] ( اِخ ) محمودبن احمد فارابی ، ملقب به عمادالدین و مکنی به ابوالقاسم. متوفی درسال 607 هَ. ق. او راست : خالصةالحقائق لما فیه من اسالیب الدقائق ، که دارای پنجاه باب بوده و مشتمل بربرگزیده هائی از اخبار و آثار و سخنان بزرگان و نیز حکم و اشعار است و در سال 597 هَ. ق. از تألیف آن فراغت یافت. ( از کشف الظنون حاجی خلیفه ج 1 ص 699 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس