عمادالدین سخاوی

لغت نامه دهخدا

عمادالدین سخاوی. [ ع ِ دُدْ دی ن ِ س َ ] ( اِخ ) حسین بن حسون مصری سخاوی ، مکنی به ابوعبداﷲ و ملقب به عمادالدین و مشهوربه سخاوی و قوی. وی ادیب و شاعر و نحوی بود و به سال 583 هَ. ق. در مصر درگذشت. این دو بیت از اوست :
ما سمعنا من الفضائل طرا
فی قدیم الاخبار أو فی الحدیث
فهو وقف علی الصحابة ماض
منتهاه اًلی رواة الحدیث.
( از ریحانة الادب ج 2 ص 172 ازروضات الجنات ص 493 ).

فرهنگ فارسی

حسین بن حسون مصری سخاوی مکنی به ابو عبدالله و ملقب به عماد الدین و مشهور به سخاوی و قوی

پیشنهاد کاربران

بپرس