محمد بن محمد بن حامد اصفهانی معروف به عمادالدین کاتبِ اصفهانی ( جمادی الثانی یا شعبان ۵۱۹ هجری - ۱ رمضان ۵۹۷ هجری ) ( ۱۱۲۵–۱۲۰۱ میلادی ) مورخ و دانشمند فارسی زبان بود که مجموعه شعری بسیار مهم به زبان عربی به همراه کتب مهم تاریخی از او به جای مانده است. او همچنین رئیس دیوان در دودمان زنگیان و ایوبیان بوده است. عمادالدین در جنگ های صلیبی همراه صلاح الدین ایوبی حضور داشت.
... [مشاهده متن کامل]
وی در خاندانی دیوانی در اصفهان متولد شد. در سال ۵۳۴ همراه پدرش به بغداد رفت و در نظامیه بغداد به تحصیل پرداخت. همچنین، سه سال در مدرسه شافعی در بغداد فقه آموخت. از سال ۵۵۰ هجری مناصب دیوانی در بخش های جنوبی عراق نظیر واسط و بصره را عهده دار شد و نهایتاً معاون ابن هبیره وزیر عباسیان گردید، تا آنکه ابن هبیره در سال ۵۶۰ درگذشت. وی مدتی دستگیر و سپس آزاد شد و در سال ۵۶۲ به جانب شام رفت. در دمشق وی مورد حمایت کمال الدین شهرزوری، وزیر نورالدین زنگی، قرار گرفت. در ابتدا به عنوان رئیس دیوان انشاء استخدام شد و بتدریج در دیوان ارتقا یافت. با قدرت گرفتن صلاح الدین ایوبی، به واسطه دوستی پدر و عموی صلاح الدین با عموی عمادالدین و نیز با حمایت وزیر وی، قاضی فاضل، وی موقعیتی در دربار صلاح الدین یافت و منشی او شد. عمادالدین، جز زمان کوتاهی، پیوسته با صلاح الدین بود و امور مربوط به مکاتبات، قراردادها، انتصابات و ارتباط با سفیران فارسی زبان را بر عهده داشت. با مرگ صلاح الدین در سال ۵۸۹، جایگاه عمادالدین از دست رفت و جز برخی امور دیپلماتیک برای العادل سیف الدین، برادر صلاح الدین، وقت خود را تا زمان مرگ به کتابت سپری کرد.
عمادالدین اصفهانی صاحب آثار زیر می باشد:
• خریده القصر و جریده العصر در ده جلد
• الفتح القسی فی الفتح القدسی
• البرق الشامی در تاریخ در هفت جلد
• بستان الجامع للتواریخ الزمان
• دیوان شعر در چهار جلد
• نصره الفتره و عصره الفطره
• السیل علی الذیل در سه جلد
• العتبی و العقبی
• نحله الرحله
... [مشاهده متن کامل]
وی در خاندانی دیوانی در اصفهان متولد شد. در سال ۵۳۴ همراه پدرش به بغداد رفت و در نظامیه بغداد به تحصیل پرداخت. همچنین، سه سال در مدرسه شافعی در بغداد فقه آموخت. از سال ۵۵۰ هجری مناصب دیوانی در بخش های جنوبی عراق نظیر واسط و بصره را عهده دار شد و نهایتاً معاون ابن هبیره وزیر عباسیان گردید، تا آنکه ابن هبیره در سال ۵۶۰ درگذشت. وی مدتی دستگیر و سپس آزاد شد و در سال ۵۶۲ به جانب شام رفت. در دمشق وی مورد حمایت کمال الدین شهرزوری، وزیر نورالدین زنگی، قرار گرفت. در ابتدا به عنوان رئیس دیوان انشاء استخدام شد و بتدریج در دیوان ارتقا یافت. با قدرت گرفتن صلاح الدین ایوبی، به واسطه دوستی پدر و عموی صلاح الدین با عموی عمادالدین و نیز با حمایت وزیر وی، قاضی فاضل، وی موقعیتی در دربار صلاح الدین یافت و منشی او شد. عمادالدین، جز زمان کوتاهی، پیوسته با صلاح الدین بود و امور مربوط به مکاتبات، قراردادها، انتصابات و ارتباط با سفیران فارسی زبان را بر عهده داشت. با مرگ صلاح الدین در سال ۵۸۹، جایگاه عمادالدین از دست رفت و جز برخی امور دیپلماتیک برای العادل سیف الدین، برادر صلاح الدین، وقت خود را تا زمان مرگ به کتابت سپری کرد.
عمادالدین اصفهانی صاحب آثار زیر می باشد:
• خریده القصر و جریده العصر در ده جلد
• الفتح القسی فی الفتح القدسی
• البرق الشامی در تاریخ در هفت جلد
• بستان الجامع للتواریخ الزمان
• دیوان شعر در چهار جلد
• نصره الفتره و عصره الفطره
• السیل علی الذیل در سه جلد
• العتبی و العقبی
• نحله الرحله
