عمادالدین اسفرایینی.[ ع ِ دُدْ دی ن ِ اِ ف َ ] ( اِخ ) ( امام... ) شاهفور ( یا شهفور یا شاهپور )بن طاهربن محمد اسفرایینی شافعی ، مکنی به ابوالمظفر و ملقب به عمادالدین. متوفی به سال 471 هَ. ق. او راست : تاج التراجم فی تفسیر القرآن للاعاجم ، که از کتب مهم تفسیر به زبان فارسی است و مشهور به «تفسیر اسفرایینی » میباشد. ( از تاریخ ادبیات در ایران صفا ج 2 ص 903 ). و نیز رجوع به کشف الظنون حاجی خلیفه ص 268 و اسفرایینی ( ابوالمظفر... ) شود.
