عمادطوسی. [ ع ِ دِ ] ( اِخ ) محمدبن علی بن حمزه طوسی مشهدی ، مکنی به ابوجعفر و ملقب به عمادالدین و مشهور به عماد طوسی و ابن حمزه. وی از علما و فقهای بزرگ امامیه در قرن ششم بود که به جهت نسبت به کتاب «الوسیلة» گاهی او را «صاحب الوسیلة» نیز گویند. وی باشیخ منتخب الدین ( متوفی در سال 585 هَ. ق. ) معاصر بود ولی سال وفاتش معلوم نیست. درگذشت او در کربلا بودو در خارج باب النجف مدفون است. او راست : 1- ثاقب المناقب فی المعجزات الباهرات للنبی ( ص ) والائمة المعصومین الهداة. 2- السرائع فی الشرائع. 3- الواسطة. 4- الوسیلة. ( از ریحانة الادب ج 3 ص 130 از روضات الجنات ص 594 و الذریعة ج 5 ص 5 و اعیان الشیعة ج 6 ص 65 ).
فرهنگ فارسی
محمد بن علی بن حمزه طوسی مشهدی مکنی به ابو جعفر و ملقب به عماد الدین و مشهور به عماد طوسی و ابن حمزه