عماءه

لغت نامه دهخدا

( عماءة ) عماءة. [ ع َ ءَ] ( ع اِمص ) گمراهی و لجاجت. ( از اقرب الموارد ) ( از متن اللغة ). عمایة. عمیة. رجوع به عَمایة و عَمّیَّة شود. || ( اِ ) یک قطعه ابر متراکم بارنده. ( از لسان العرب ) ( ازتاج العروس ). رجوع به عَماء شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس