علینقی منزوی ( زادهٔ ۲۳ تیر ۱۳۰۲ در سامرا – درگذشت ۲۷ مهر ۱۳۸۹ تهران ) مؤلف، مورخ و مدرس بود. منزوی به همراه برادرش احمد منزوی از کتابشناسان ایران به شمار می روند.
علینقی منزوی افزون بر تألیف کتاب ها و مقاله های متعدد، مدت ها در تألیف لغت نامه دهخدا با علی اکبر دهخدا و محمد معین همکاری می کرد و چند سال در مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی در تهران به تحقیق مشغول بود و در آنجا عضویت افتخاری داشت.
... [مشاهده متن کامل]
علینقی منزوی در سال ۱۳۰۲ خورشیدی در خانواده ای روحانی در شهر سامرا در عراق به دنیا آمد. او بزرگ ترین پسر از چهار پسر آقا بزرگ تهرانی، دانشمند و عالم شیعی و مؤلف کتاب الذریعه بود که از مهم ترین دانشنامه های کتاب شناختی شیعه به شمار می رود.
تحصیلات حوزوی را در سامرا و نجف نزد اساتیدی چون میرزا حسن موسوی بجنوردی و میرزا باقر زنجانی و موسی خوانساری و میرزا محمد تهرانی عسکری به پایان برد. در نجف به پدر در تدوین کتاب الذریعه یاری رسانید و سه جلد آن را منتشر کرد. در زمان جنگ جهانی دوم به تهران آمد و در سال ۱۳۲۶ لیسانس معقول، در سال ۱۳۲۹ لیسانس دانشسرای عالی، در سال ۱۳۳۰ لیسانس قضایی دانشکده حقوق دانشگاه تهران را اخذ کرد. او در سال ۱۳۳۷ موفق به دریافت درجه دکتری در رشته الهیات از دانشگاه تهران شد و در سال ۱۳۵۱ دکتری فلسفه دانشگاه سن ژزف بیروت را نیز اخذ کرد.
در سال ۱۳۲۵ با سمت دبیر در دبیرستان مروی به خدمت دولت درآمد و از ۱۳۲۷ در جنب آن به همکاری با علی اکبر دهخدا مشغول شد. همکاری منزوی با لغتنامه دهخدا پس از فوت دهخدا همچنان با جانشین وی، محمد معین تا زمان مهاجرتش در ۱۳۴۵ ادامه یافت. در تمام این مدت او جزو چهار نفر اول هیئت مقابله فرهنگ دهخدا بود.
در سال ۱۳۳۸ از وزارت فرهنگ به دانشگاه تهران منتقل شد. آخرین سمت او تا قبل از مهاجرت در سال ۱۳۴۵ در شعبه فوق لیسانس دانشکده ادبیات دانشگاه تهران به جای معین بود. در همین سال ها مجلدات ۴ تا ۱۸ الذریعه و چندین قرن از طبقات اعلام الشیعه را با زحمت بسیار و با همان حقوق معلمی به چاپ رساند.
منزوی در دوران نهضت ملی شدن نفت، به تأثیر از برادر کوچکترش، محمدرضا منزوی، و به همراه جلال آل احمد، که پسرخاله او بود، عضو حزب توده ایران شد. ستوان یکم محمدرضا منزوی ( متولد ۱۳۰۸ ش ) عضو سازمان نظامی حزب توده ایران بود که پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ دستگیر و یازده ماه زندانی شد ولی به دلیل عدم کشف سازمان نظامی حزب توده تبرئه و آزاد گردید.
علینقی منزوی افزون بر تألیف کتاب ها و مقاله های متعدد، مدت ها در تألیف لغت نامه دهخدا با علی اکبر دهخدا و محمد معین همکاری می کرد و چند سال در مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی در تهران به تحقیق مشغول بود و در آنجا عضویت افتخاری داشت.
... [مشاهده متن کامل]
علینقی منزوی در سال ۱۳۰۲ خورشیدی در خانواده ای روحانی در شهر سامرا در عراق به دنیا آمد. او بزرگ ترین پسر از چهار پسر آقا بزرگ تهرانی، دانشمند و عالم شیعی و مؤلف کتاب الذریعه بود که از مهم ترین دانشنامه های کتاب شناختی شیعه به شمار می رود.
تحصیلات حوزوی را در سامرا و نجف نزد اساتیدی چون میرزا حسن موسوی بجنوردی و میرزا باقر زنجانی و موسی خوانساری و میرزا محمد تهرانی عسکری به پایان برد. در نجف به پدر در تدوین کتاب الذریعه یاری رسانید و سه جلد آن را منتشر کرد. در زمان جنگ جهانی دوم به تهران آمد و در سال ۱۳۲۶ لیسانس معقول، در سال ۱۳۲۹ لیسانس دانشسرای عالی، در سال ۱۳۳۰ لیسانس قضایی دانشکده حقوق دانشگاه تهران را اخذ کرد. او در سال ۱۳۳۷ موفق به دریافت درجه دکتری در رشته الهیات از دانشگاه تهران شد و در سال ۱۳۵۱ دکتری فلسفه دانشگاه سن ژزف بیروت را نیز اخذ کرد.
در سال ۱۳۲۵ با سمت دبیر در دبیرستان مروی به خدمت دولت درآمد و از ۱۳۲۷ در جنب آن به همکاری با علی اکبر دهخدا مشغول شد. همکاری منزوی با لغتنامه دهخدا پس از فوت دهخدا همچنان با جانشین وی، محمد معین تا زمان مهاجرتش در ۱۳۴۵ ادامه یافت. در تمام این مدت او جزو چهار نفر اول هیئت مقابله فرهنگ دهخدا بود.
در سال ۱۳۳۸ از وزارت فرهنگ به دانشگاه تهران منتقل شد. آخرین سمت او تا قبل از مهاجرت در سال ۱۳۴۵ در شعبه فوق لیسانس دانشکده ادبیات دانشگاه تهران به جای معین بود. در همین سال ها مجلدات ۴ تا ۱۸ الذریعه و چندین قرن از طبقات اعلام الشیعه را با زحمت بسیار و با همان حقوق معلمی به چاپ رساند.
منزوی در دوران نهضت ملی شدن نفت، به تأثیر از برادر کوچکترش، محمدرضا منزوی، و به همراه جلال آل احمد، که پسرخاله او بود، عضو حزب توده ایران شد. ستوان یکم محمدرضا منزوی ( متولد ۱۳۰۸ ش ) عضو سازمان نظامی حزب توده ایران بود که پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ دستگیر و یازده ماه زندانی شد ولی به دلیل عدم کشف سازمان نظامی حزب توده تبرئه و آزاد گردید.
