علیمرادخان ممیوند چهارلنگ

خان به گورکش پناه اورده مشخصه که امده پیش دایی هاش جالبتر اینه که از طایفه خانجمالی 150 سال پیش 20 سی خانوار به خاطر این خالو خواهر زادگی امدن گورکش پیش ما زندگی کردن و هنوز هم حضرات خانجمالی گورکش زندگی میکنن بخدا تاریخ خواندم شک ندارم خانجمالی هست

وقتی علیمرادشاه قصد حمله به حکومت زندیه را داشت نادرشاه افشار یکی از سردارانش که افغان بود فرستاد و زتدیه را نابود کردند و مادر کریم خان بردند و کریم خان به شیراز فرار کرد وقتی محمد خان زنداز سیلاخور به سمت علیمراد شاه میادکه علیمرادشاه در دربند امروزی بین ازنا و دورود بوده و وقتی قضیه را شنید بخاطر لربودن و همتبار بودن با کریم خان از حمله صرف نظر کرد و قصد کمک کرد به زندیه تا برن سمت افشاریان و درسی بهشون بدن و آدم فرستاد شیراز تا کریم خان بیارن و وقتی شب محمدخان زند مجلس شور برگزار کرد و علیمرادشاه میخواست در مجلس شرکت کنه محمدخان با نامردی با خنجر علیمرادشاه به محض ورود به مجلس کشت و به سمت کرمانشاه فرار کرد و بعدها کریم خان برگشت و نادر هم کشته شد و کریم خان پادشاه شد

رسیدنه ازطایفه میوندبودونه ازطایفه ذلکی من طبق اسنادنظرمیدم لطفن جهت روشن شدن ذهن خوانندگان مطلب سایت روتصحیح کنین باتشکر

بزرگان وریش سفیدان وتاریخ دانان بومی این شهر مامن وزادگاه علیمراد می باشد واز طایفه رییسهای یونکی بوده. وآثار زیادی ازجنگهای آن با نادرشاه در این منطقه وجود دارد از جمله سنگر رییس علی مرادو. . . که طی سه جنگ بر سپاه نادر پیروز ودر جنگ چهارم شکست خورد وبه کوهستان زلکی گریخت ودر آنجا به دست سپاه نادر گرفتار وکشته شد.

علیمرادخان بختیاری چهارلنگ پس از روی کار آمدن نادرشاه افشار، در جرگه نیروهای بختیاری تحت پیروی وی قرار گرفت. اما پس از رنجش از رفتار یکی از فرماندهان قزلباش ، از سپاه نادر روی برتافته و بانی شورشی بزرگ در ایل بختیاری بر علیه نادرشاه شد در سال 1113 شمسی برابر با 1147 قمری و 1735 میلادی، قیام کرد. وی که از نسل اسپهبدان فولادوند بختیاری از نسل حکمرانان قدیم ایران و بختیاری بود، پس از سقوط صفویه کوشید مناطق مختلف ایران را متحد کند و یک حکومت جدید به وجود آورد.
قیام علیمراد خان بختیاری چهارلنگ همزمان با قدرت گرفتن نادرخان افشار ( بعدها نادرشاه ) بود. علیمرادشاه و نادرشاه مدت دو سال با هم جنگیدند و علیمرادخان بختیاری در سه جنگ سپاه نادر را شکست داد و حتی دو تن از فرماندهان نام آور سپاه نادر در این نبردهای نظامی در کوهستان های بختیاری کشته شدند.
علیمرادخان بختیاری چهارلنگ بعد از اینکه سپاه نادر را در سالند کوه واقع در شمال دزفول در استان خوزستان شکست داد، رسما تاجگذاری کرد و �علیمرادشاه� نامیده شد.
علیمرادشاه بختیاری بنام خود سکه ضرب نمود که این شعر روی آن حک شده بود: �میکنم دیوانگی تا بر سرم غوغا شود / سکه بر زر میزنم تا صاحبش پیدا شود�. در روی دیگر سکه نوشته بود: �علی، مراد مرا داد و بخت یاری کرد به زیر سکه من نقره کامرانی کرد�.
منظور از عبارت �تا صاحبش پیدا شود� احتمالا اعتقاد به مشروعیت مذهبی قدرت شاهزاده طهماسب سوم صفوی بوده است. همچنین ممکن است اعتقاد به ظهور امام زمان ( عج ) باشد.
علیمرادشاه بختیاری که قلمرو حکومتش در استانهای کنونی لرستان، غرب اصفهان، چهارمحال بختیاری، شمال و شرق خوزستان، فارس و بوشهر ( جغرافیای فعلی تیره های مختلف مردم لرزبان ) بود، به مدت سه سال پادشاهی کرد.
یکی از نابختیاری های علیمرادشاه بختیاری، همزمان شدن قدرت وی با ظهور نادر بعنوان یکی از نوابغ نظامی بود. علیمرادشاه بختیاری که خود نیز از نوابغ نظامی عصر خود و برخوردار از حمایت مردمی لرتباران بود، سه بار نادر را شکست داد ولی در چهارمین نبرد وضع دیگرگون شد.
نادر پس از پیروزی در نبرد چهارم، از شاه بختیاری خواست دست از ادعای سلطنت بردارد و حکومت نادر را به رسمیت بشناسد اما او نپذیرفت. نادر دستور داد چشمانش را کور کنید و دست و پایش را ببرید تا عجز و لابه ی او را به چشم خود ببینم. جلادان چنین کردند ولی شاه دلیر بختیاری از درد ناله نکرد و نادر را به رسمیت نشناخت و سرانجام بعد از سه روز تحمل درد و شکنجه و بدون اینکه کوچکترین ناله ای سر دهد، جان داد و حسرت را به دل نادر نهاد.
در افواه گفته می شود نادر پس از آنکه خشمش فروکش کرد، از کرده خودش پشیمان شد و به سردارانش گفت: �چرا شما مانع عمل من نشدید که من این سردار را نکشم زیرا من با داشتن این شخص میتوانستم او را با سپاهش به سمت توران یا عثمانی فرستاده و آنجا را تصرف کنم�. جمله نقل شده از نادر حتی اگر درست نباشد، نشانه تلاش بعدی حکومت نادر برای دلجویی از مردمان لر بختیاری و یا نمایانگر کوشش حامیان علیمرادشاه برای نکوداشت آن سردار جان باخته است.
نادر پس از برچیدن حکومت علیمرادشاه بختیاری، حدود ده هزار خانوار از بختیاریان را به خراسان تبعید کرد که بعدها اغلب انها بازگشتند و برخی ماندگار شدند. [۱][۲]
ش
پانویس ویرایش
↑ استر آبادی. تاریخ جهانگشای نادری.
↑ فولادوند، منوچهر. فولادوند نامه.
منابع ویرایش
امیراحمدیان، بهرام، ایل بختیاری، تهران، ۱۳۷۸
دیگار، ژان پیر، فنون کوچ نشینان بختیاری، ترجمهٔ اصغر کریمی، مشهد، ۱۳۶۶
عکاشه، اسکندر، تاریخ ایل بختیاری، به کوشش فرید مرادی، تهران، ۱۳۶۵