علیش
لغت نامه دهخدا
علیش. [ ع ُ ل َ ] ( اِخ ) محمدبن احمدبن محمد علیش مالکی مغربی اشعری شاذلی ازهری. مکنی به ابوعبداﷲ. وی از علمای مالکی اواخر قرن 13 هَ. ق. و اصل او از طرابلس غرب بود و در رجب سال 1217 هَ. ق. در قاهره متولدشد و در ازهر تحصیل کرد و در سال 1245 هَ. ق. در جامع ازهر به تدریس فقه مالکی پرداخت. وی متهم به همراهی قیام اعرابی شد و در حالی که در منزلش بستری بوداو را به بیمارستان زندان منتقل کردند و در نهم ذیحجه سال 1299 هَ. ق. در آنجا درگذشت. او راست : 1- الایضاح فی الکلام علی البسملة الشریفة. 2- تدریب المبتدی و تذکرةالمنتهی ، در فرائض مذاهب اربعه. 3- تقریب العقائد السنیة بالادلة القرآنیة. 4- حاشیه شرح ایساغوجی شیخ الاسلام ، در منطق ، که آن را به نام «القول المشرق علی شرح ایساغوجی فی المنطق » نامیده است. 5- حاشیه بر رسالة الصبان البیانیة، در علم بلاغت. 6- موصل الطلاب لمنح الوهاب فی قواعدالاعراب ، که شرح قواعدالاعراب شیخ یوسف برناوی است. 7- هدایةالسالک الی اقرب المسالک ، در فروع فقه مالکی. 8- هدایةالمرید لعقیدةالتوحید. که همه این کتب در قاهره بچاپ رسیده است. ( از ریحانة الادب ج 3 ص 125 از معجم المطبوعات ص 1372 و معجم المؤلفین ج 9 ص 12 ). صاحب معجم المؤلفین به مآخذ ذیل نیز اشاره کرده است : فهرس المؤلفین بالظاهریة. هدیة العارفین بغدادی ج 2 ص 382. نفحةالبشام فی رحلةالشام قایاتی ص 6. معجم المطبوعات سرکیس ص 1372. فهرست الخدیویة ج 1 ص 385 و سایر مجلدات و صفحات. فهرس الازهریة ج 2 ص 383 و سایر مجلدات و صفحات. ایضاح المکنون بغدادی ج 1 ص 271 و سایر مجلدات و صفحات. الاعلام زرکلی ج 6 ص 244. اکتفاءالقنوع فندیک ص 495. مرآةالعصر زخورة ج 1 ص 196. الاَّداب العربیه شیخو ج 2 ص 85.تاریخ آداب اللغة العربیه جرجی زیدان ج 4 ص 305.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید