علیرضا شجاعیان ( ۲۱ شهریور ۱۳۶۷ ) نقاش و هنرمند تجسمی ایرانی تبار اهل فرانسه است.
شجاعیان در یک خانوادهٔ مسلمان در تهران زاده شد. او از سنین پایین شروع به طراحی کرد و در سن شانزده سالگی با دیدن نقاشی آینه ونوس اثر دیه گو ولاسکس در یک مجلهٔ هنری که از بازار سیاه در ایران خریداری شده بود، برای نخستین بار با هنر برهنه آشنا شد. برخلاف تمام تصاویر و نقاشی های برهنه در مجلاتی که در ایران منتشر می شوند، در این نقاشی بدن برهنهٔ ونوس برای سانسور با جوهر سیاه پوشانده نشده بود. نخستین نقاشی شجاعیان روی بوم، شامل بازتولید این اثر ولاسکس بود. استاد دانشگاه شجاعیان، که دلسوز او بود و او را به پرهیز از خودسانسوری تشویق می کرد، در ۲۳ سالگی متوجه همجنس گرا بودن او شد. مداخلهٔ او شجاعیان را قادر ساخت تا هویت جنسی خود را از طریق کارش کشف کند و تجربهٔ اقلیت های جنسی در ایران را مستندسازی کند.
... [مشاهده متن کامل]
شجاعیان در سال ۱۳۹۳ مدرک کارشناسی خود را در رشتهٔ هنرهای زیبا و نقاشی از دانشگاه آزاد اسلامی اخذ کرد. او به دلیل انتخاب هنر کوئیر به عنوان موضوع پایان نامه و پروژهٔ نهایی خود، موفق به اخذ مدرک کارشناسی ارشد خود نشد. او در تمام دوران تحصیل دانشگاهی خود آثار خود را پنهان نگه داشته و در ایران نمایشگاهی برگزار نکرده است.
تحریم ها علیه ایران مانع مهاجرت شجاعیان به ایالات متحده آمریکا و اروپا شد. او در ایران با یک حامی اهل لبنان ملاقات کرد که او را تشویق کرد به بیروت برود. شجاعیان در فوریهٔ ۲۰۱۷ در بیروت ساکن شد و در آن زمان توانست کار خود را توسعه دهد و در سال های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ دو نمایشگاه انفرادی برگزار کند. او از سوی سفارت فرانسه در لبنان به شرکت در پروژه ای برای فرهنگستان هنرهای زیبا دعوت شد و به دنبال آن به پاریس نقل مکان کرد.
در سال ۲۰۱۹، پس از سه سال زندگی دور از وطن، شجاعیان پناهندهٔ فرانسه شد.
شجاعیان سوژه های خود را به صورت برهنه یا نیمه برهنه و در موقعیت های خودمانی و آسیب پذیر به تصویر می کشد. او معتقد است که هدف کارش مبارزه با تعصب اجتماعی علیه افراد دگرباش جنسی، و در عین حال ایجاد فضایی برای هویت های مردانه غیرهترونرماتیک است. شجاعیان گفته است که هویت جنسی در برخی کشورها از جمله ایران، که در آن بدن انسان سانسور و کنترل می شود و هویت جنسی افراد سیاسی بوده و مورد موشکافی قرار می گیرد، موضوعی سیاسی محسوب می شود.
شجاعیان در یک خانوادهٔ مسلمان در تهران زاده شد. او از سنین پایین شروع به طراحی کرد و در سن شانزده سالگی با دیدن نقاشی آینه ونوس اثر دیه گو ولاسکس در یک مجلهٔ هنری که از بازار سیاه در ایران خریداری شده بود، برای نخستین بار با هنر برهنه آشنا شد. برخلاف تمام تصاویر و نقاشی های برهنه در مجلاتی که در ایران منتشر می شوند، در این نقاشی بدن برهنهٔ ونوس برای سانسور با جوهر سیاه پوشانده نشده بود. نخستین نقاشی شجاعیان روی بوم، شامل بازتولید این اثر ولاسکس بود. استاد دانشگاه شجاعیان، که دلسوز او بود و او را به پرهیز از خودسانسوری تشویق می کرد، در ۲۳ سالگی متوجه همجنس گرا بودن او شد. مداخلهٔ او شجاعیان را قادر ساخت تا هویت جنسی خود را از طریق کارش کشف کند و تجربهٔ اقلیت های جنسی در ایران را مستندسازی کند.
... [مشاهده متن کامل]
شجاعیان در سال ۱۳۹۳ مدرک کارشناسی خود را در رشتهٔ هنرهای زیبا و نقاشی از دانشگاه آزاد اسلامی اخذ کرد. او به دلیل انتخاب هنر کوئیر به عنوان موضوع پایان نامه و پروژهٔ نهایی خود، موفق به اخذ مدرک کارشناسی ارشد خود نشد. او در تمام دوران تحصیل دانشگاهی خود آثار خود را پنهان نگه داشته و در ایران نمایشگاهی برگزار نکرده است.
تحریم ها علیه ایران مانع مهاجرت شجاعیان به ایالات متحده آمریکا و اروپا شد. او در ایران با یک حامی اهل لبنان ملاقات کرد که او را تشویق کرد به بیروت برود. شجاعیان در فوریهٔ ۲۰۱۷ در بیروت ساکن شد و در آن زمان توانست کار خود را توسعه دهد و در سال های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ دو نمایشگاه انفرادی برگزار کند. او از سوی سفارت فرانسه در لبنان به شرکت در پروژه ای برای فرهنگستان هنرهای زیبا دعوت شد و به دنبال آن به پاریس نقل مکان کرد.
در سال ۲۰۱۹، پس از سه سال زندگی دور از وطن، شجاعیان پناهندهٔ فرانسه شد.
شجاعیان سوژه های خود را به صورت برهنه یا نیمه برهنه و در موقعیت های خودمانی و آسیب پذیر به تصویر می کشد. او معتقد است که هدف کارش مبارزه با تعصب اجتماعی علیه افراد دگرباش جنسی، و در عین حال ایجاد فضایی برای هویت های مردانه غیرهترونرماتیک است. شجاعیان گفته است که هویت جنسی در برخی کشورها از جمله ایران، که در آن بدن انسان سانسور و کنترل می شود و هویت جنسی افراد سیاسی بوده و مورد موشکافی قرار می گیرد، موضوعی سیاسی محسوب می شود.
