علیرضا افتخاری مهیاری ( زادهٔ ۱۰ فروردین ۱۳۳۷ در اصفهان ) موسیقی دان، آهنگساز و خوانندهٔ ایرانی است. او از پرمخاطب ترین خواننده های ایران است و آثارش از پرفروش ترین آثار منتشر شدهٔ موسیقی ایران هستند. این خواننده تاکنون بیش از هفتاد آلبوم موسیقی منتشر کرده است و به سبب خوانندگی در مقام ها و سبک های مختلف موسیقی پاپ، تلفیقی و سنتی، با عنوان مرد هزارچهرهٔ موسیقی ایران از او یاد می شود.
... [مشاهده متن کامل]
علیرضا افتخاری در سال ۱۳۳۷ در اصفهان در خانواده ای نسبتاً فقیر به دنیا آمد. وی در پنجم مردادماه ۱۳۵۵ ازدواج نمود و حاصل این ازدواج سه فرزند به نام های الهام، مرجان و آوا می باشد.
افتخاری در کودکی نزد طباطبایی، نوازندهٔ ویولن تعلیم دید. از ۱۲ سالگی نزد تاج اصفهانی به یادگیری ردیف های آوازی پرداخت. پس از مدتی نیز هم زمان به بهره گیری از آموزش های جلیل شهناز و حسن کسائی در زمینهٔ ردیف های موسیقی سنتی مشغول شد. در سال ۱۳۵۷ خورشیدی در آزمون باربد و در حضور علی اکبر شهنازی، داریوش صفوت، علی تجویدی موفق به کسب رتبهٔ نخست شد. از سال ۱۳۶۰ نزد غلامرضا دادبه به یادگیری موسیقی پرداخت. در سال ۱۳۶۲، نخستین آلبوم خود را به توصیهٔ فرامرز پایور با نام «آتش دل» و به یاد تاج اصفهانی منتشر کرد. افتخاری بعد از سه سال کارهایی نظیر راز و نیاز با همکاری حسین علیزاده و مهرورزان با همکاری محمدعلی کیانی نژاد را اجرا کرد. افتخاری در سال های نخست دههٔ ۱۳۶۰ خورشیدی، اجراهای خصوصی نیز به همراه حسن کسائی، حبیب الله بدیعی، غلامحسین بیگجه خانی و جلیل شهناز داشت که این آثار تک نسخه ای بودند و هیچ گاه منتشر نشدند.
اواخر دههٔ ۱۳۶۰ خورشیدی، وی کنسرت هایی را در ژاپن، آلمان، کانادا و بریتانیا برگزار کرد. کنسرت راه ابریشم، که در ۲۸ شهر دنیا اجرا شد و همچنین کنسرت آلمان که با همراهی پرویز مشکاتیان برگزار شد، از جملهٔ این کنسرت ها هستند. در یکی از همین کنسرت ها در ونکوور کانادا شایعه بمب گذاری در سالن سبب شد که افتخاری به مدت ۶ ساعت بدون امکانات صوتی در فضای آزاد برنامه اجرا کند.
افتخاری نخستین فردی بود که پس از انقلاب ۱۳۵۷، اشعار حافظ را به صورت ترانه و تصنیف خواند. تصنیف هایی همچون روز هجران و نفس باد صبا از این گونه اند.
... [مشاهده متن کامل]
علیرضا افتخاری در سال ۱۳۳۷ در اصفهان در خانواده ای نسبتاً فقیر به دنیا آمد. وی در پنجم مردادماه ۱۳۵۵ ازدواج نمود و حاصل این ازدواج سه فرزند به نام های الهام، مرجان و آوا می باشد.
افتخاری در کودکی نزد طباطبایی، نوازندهٔ ویولن تعلیم دید. از ۱۲ سالگی نزد تاج اصفهانی به یادگیری ردیف های آوازی پرداخت. پس از مدتی نیز هم زمان به بهره گیری از آموزش های جلیل شهناز و حسن کسائی در زمینهٔ ردیف های موسیقی سنتی مشغول شد. در سال ۱۳۵۷ خورشیدی در آزمون باربد و در حضور علی اکبر شهنازی، داریوش صفوت، علی تجویدی موفق به کسب رتبهٔ نخست شد. از سال ۱۳۶۰ نزد غلامرضا دادبه به یادگیری موسیقی پرداخت. در سال ۱۳۶۲، نخستین آلبوم خود را به توصیهٔ فرامرز پایور با نام «آتش دل» و به یاد تاج اصفهانی منتشر کرد. افتخاری بعد از سه سال کارهایی نظیر راز و نیاز با همکاری حسین علیزاده و مهرورزان با همکاری محمدعلی کیانی نژاد را اجرا کرد. افتخاری در سال های نخست دههٔ ۱۳۶۰ خورشیدی، اجراهای خصوصی نیز به همراه حسن کسائی، حبیب الله بدیعی، غلامحسین بیگجه خانی و جلیل شهناز داشت که این آثار تک نسخه ای بودند و هیچ گاه منتشر نشدند.
اواخر دههٔ ۱۳۶۰ خورشیدی، وی کنسرت هایی را در ژاپن، آلمان، کانادا و بریتانیا برگزار کرد. کنسرت راه ابریشم، که در ۲۸ شهر دنیا اجرا شد و همچنین کنسرت آلمان که با همراهی پرویز مشکاتیان برگزار شد، از جملهٔ این کنسرت ها هستند. در یکی از همین کنسرت ها در ونکوور کانادا شایعه بمب گذاری در سالن سبب شد که افتخاری به مدت ۶ ساعت بدون امکانات صوتی در فضای آزاد برنامه اجرا کند.
افتخاری نخستین فردی بود که پس از انقلاب ۱۳۵۷، اشعار حافظ را به صورت ترانه و تصنیف خواند. تصنیف هایی همچون روز هجران و نفس باد صبا از این گونه اند.
