علیب. [ ع ُ ل َ ] ( اِخ ) جایگاهی است در بین کوفه و بصره. و در شعر معن بن اوس آمده است : اذا هی حلت کربلاء فلعلعاًفجوا لعلیب دونها فالنوائحا.( از معجم البلدان ).علیب.[ ع ُ ی َ ] ( اِخ ) صاحب کتاب النبات گوید که : آن موضعی است در تهامة و در شعر جریر آمده است : غضبت طهیة ان سببت مجاشعاًعضوا بصم حجارة من علیب.( از معجم البلدان ).