علیاویه
لغت نامه دهخدا
مخمسه و علیاویة و محمدیة و خطابیة میگفتند که هر کس خود را به آل محمد منتسب دارد درین ادعا دروغگو و نسبت به خدا مفتری است ، مثل یهود و نصاری در آیه «و قالت الیهود و النصاری نحن أبنأاﷲ و أحباؤه. قل فلم یعذبکم بذنوبکم ، بل أنتم بشر ممن خلق » ( قرآن 21/5 )، چه عبداﷲ به عقیده محمدیة، و علی بن ابی طالب به عقیده علیاویة،پروردگارانی باشند که نه از کسی زاده اند و نه ایشان را فرزندی باشد. ( از خاندان نوبختی عباس اقبال ، ص 259 از رجال کشی ، ص 131 و سایر صفحات و خطط ج 4 ص 177 و ابن حزم ص 186 ).
فرهنگ فارسی
یا علیائیه از فرق غلاه و اصحاب علیائ بن ذراع دوسی یا اسدی هستند که حضرت امیرالمومنین علی ع را خدا میدانستند و حضرت رسول را پیغمبر میشمردند که از جانب او برسالت آمده است و با غلاه دیگر از قبیل مخمسه و محمدیه در پاره ای از عقاید اشتراک داشتند و کسی که در انتشار این عقاید سعی بسیار داشت بشار شعیری از معاصران حضرت صادق ع بود و وی خود را بنده علی بن ابی طالب و از جانب او رسولی میدانست که بر محمدیه مبعوث شده است و با خطابیه یعنی اصحاب ابوالخطاب در چهار کس یعنی علی و فاطمه و حسن و حسین توافق داشت و میگفت که معنای فاطمه و حسن و حسین تلبیس است و غرض حقیقی درین اسامی علی است چه او در امامت بر این سه شخص تقدم دارد
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید