علی وفایی

لغت نامه دهخدا

علی وفایی. [ ع َ ی ِ وَ ] ( اِخ ) ابن عبدالبر حسنی شافعی. مشهور به وفایی وملقب به جمال الدین. فقیه و صوفی و محدث بود. وی در سال 1170 هَ. ق. متولد شد و در سال 1211 هَ. ق. درمدینه درگذشت. او راست : 1- تحفةالافکار الالمعیة بشرح السبط للرحبیة. 2- دلیل السالک الی مالک الممالک. 3- الزهرة العلیا فی التخدیر من متاع الحیاة الدنیا. 4-عمدةالابرار فی احکام الحج و الاعتمار. 5- المنح الالهیة بشرح بعض الاوراد البکریة. ( از معجم المؤلفین ).

علی وفایی. [ ع َ ی ِ وَ] ( اِخ ) ابن محسن صعیدی مالکی شاذلی وفایی. مشهور به رمیلی و مکنی به ابوصلاح. رجوع به علی رمیلی شود.

فرهنگ فارسی

ابن محسن صعیدی مالکی شاذلی وفایی مشهور به رمیلی و مکنی به ابوصلاح

پیشنهاد کاربران

بپرس