علی وطاسی

علی وطاسی. [ ع َ ی ِ وَطْ طا ] ( اِخ ) ابن محمد الشیخ بن ابی زکریا یحیی وطاسی بادسی. مکنی به ابوالحسن و مشهور به ابوحسون. وی سومین و آخرین تن از ملوک بنی وطاس در فاس بود و در سال 932 هَ. ق. پس از درگذشت برادرش محمدبن محمد به پادشاهی رسید. ولی برادرزاده اش احمدبن محمد بر او شورش کرد و وی را دستگیر ساخت تا در سال 956 هَ. ق. سعدی ها که امیر مراکش بودند بر فاس مستولی شدند، در این هنگام او به جزائر فرار کرد و ترکان آنجا را با وعده های بسیار با خود همراه ساخت و به سرکردگی «صالح پاشای ترکمانی » درسال 961 هَ. ق. بر فاس دست یافت. ولی سلطان محمد شیخ سعدی که از علی وطاسی شکست خورده بود سپاهی آماده ساخت و بر فاس حمله کرد و ابوحسون را در محلی به نام مسلمة به قتل رساند. ( 961 هَ. ق. ) و با کشته شدن او دولت وطاسی ها نیز منقرض گشت. ( از الاعلام زرکلی ).

علی وطاسی. [ ع َ ی ِ وَطْ طا ] ( اِخ ) ابن یوسف بن زیان وطاسی. مکنی به ابوحسون. وزیر عبدالحق بن عثمان در فاس. وی درسال 852 یا 853 هَ. ق. پس از مرگ یحیی بن زیان وزیر، به وزارت رسید و تا سال 865 هَ. ق. که به طور ناگهانی درگذشت ، در وزارت باقی بود. ( از الاعلام زرکلی ازالضوء اللامع سخاوی ج 6 ص 52 و جذوةالاقتباس ص 336 ).

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد کاربران