علی وزان. [ ع َ ی ِ وَزْ زا ] ( اِخ ) ابن محمد وزان حلبی. مکنی به ابوالحسن. وی نحوی و عروضی بود و بیش از سال 356 هَ. ق. می زیست. گمان میرود که وی در عهد سیف الدولةبن حمدان به سر می برد. او را کتابی است در علم عروض. ( از معجم المؤلفین از معجم الادباء یاقوت ج 15 ص 56 و بغیةالوعاة سیوطی ص 355 ).
فرهنگ فارسی
ابن محمد وزان حلبی مکنی به ابوالحسن وی نحوی و عروضی بود و بیش از سال ۳۵۶ قمری میزیست
