علی مویدی

لغت نامه دهخدا

علی مؤیدی. [ ع َ ی ِ م ُ ءَی ْ ی َ ] ( اِخ ) ابن حسین بن محمدبن صلاح بن بدرالدین حسنی صنعانی مؤیدی. ملقب به جمال الدین. شاعر بود و در صنعاء متولد شد. وی در سال 1131 هَ. ق. درگذشت. او را مجموعه ای است از اشعار. ( از الذریعه آقابزرگ طهرانی ج 9 ص 742 ).

علی مؤیدی. [ ع َ ی ِ م ُ ءَی ْ ی َ ] ( اِخ ) ابن فضل مؤیدی طالقانی. رجوع به علی طالقانی شود.

فرهنگ فارسی

ابن فضل مویدی طالقانی

پیشنهاد کاربران

بپرس