رجبعلی منصور ( ۱۲۶۵ – ۱۷ آذر ۱۳۵۳ ) ملقب به منصورالملک، سیاستمدار ایرانی بود که در دورهٔ پهلوی، دو مرتبه به عنوان نخست وزیر ایران خدمت کرد. حسنعلی منصور فرزند اوست.
پدرش میرزا علی اکبرخان آشتیانی بود. رجبعلی تحصیلات مقدماتی و متوسطه را در مدارس مظفری و دارالفنون به پایان رساند و مطابق معمول زمان در حسن خط و شیوه نگارش نیز جد و جهدی از خود بروز داد. سپس وارد مدرسه سیاسی شد و در ۱۲۸۵ از این مدرسه فارغ التحصیل شد و به استخدام وزارت امور خارجه درآمد.
... [مشاهده متن کامل]
استخدامش در وزارت خارجه مقارن بود با اوائل جنبش مشروطه و سال ها در اداره انگلیس آن وزارتخانه خدمت کرد که ریاستش با حسن رئیس ظهیرالملک بود. با دختر رئیس خود ازدواج کرد و در سال ۱۲۹۴ به ریاست اداره انگلیس رسید. در همین سمت لقب منصورالملک گرفت و علاوه بر سمت دولتی خود، در مدرسه سیاسی به تدریس حقوق در یونان و روم قدیم پرداخت. گفته شده که منصورالملک در سمت رئیس اداره انگلیس در انعقاد قرارداد ۱۹۱۹ نقش مهمی داشت.
علی منصور در سال ۱۲۹۸ به کفالت وزارت خارجه منصوب شد. پس از سقوط وثوق الدوله در سمت معاون میرزا اسدالله خان مشارالسلطنه، وزیر امور خارجه ابقا شد. در کابینه های سپهدار رشتی و سیدضیاءالدین همچنان معاون وزیر امور خارجه بود. در کابینه قوام السلطنه که خودش وزارت داخله را به عهده داشت، منصورالملک معاون و عملاً کفیل ( سرپرست ) وزارت داخله شد.
از جمله مهمترین رخدادهایی که در این دوره مسئولیت او رخ داد، حمله سمیتقو به مناطقی از آذربایجان بود. منصورالملک که هم زمان با معاونت وزارت داخله، حکمرانی ارومیه را نیز بر عهده داشت، مستقیم درگیر فروخواباندن غائله سمیتقو بود.
دولتهایی که از آن پس مشیرالدوله، قوام السلطنه، مستوفی الممالک و سردارسپه تشکیل دادند، هیچ کدام وزیر داخله نداشت و منصورالملک در همه این دولتها وزارت داخله را سرپرستی می کرد تا هشتم شهریور ۱۳۰۳ که سردارسپه امیراقتدار را وزیر داخله کرد و منصورالملک معاون او شد. از آن پس در دولتهای فروغی و مستوفی نیز همچنان معاون وزارت داخله ماند تا در سال ۱۳۰۶ والی آذربایجان شد. سپس برای نخستین بار در در سال ۱۳۰۸ به وزارت رسید و مخبرالسلطنه هدایت در کابینه خود او را وزیر داخله کرد.
منصور در فروردین ۱۳۱۲ وزیر طرق و شوارع ( راه ) شد. بهره برداری از راه آهن در زمان وزارت او آغاز شد و در دوازدهم امرداد ۱۳۱۴ لایحه تشکیل مؤسسه دولتی راه آهن را برای تصدی بهره برداری از شبکه راه آهن به تصویب مجلس شورای ملی رساند.
پدرش میرزا علی اکبرخان آشتیانی بود. رجبعلی تحصیلات مقدماتی و متوسطه را در مدارس مظفری و دارالفنون به پایان رساند و مطابق معمول زمان در حسن خط و شیوه نگارش نیز جد و جهدی از خود بروز داد. سپس وارد مدرسه سیاسی شد و در ۱۲۸۵ از این مدرسه فارغ التحصیل شد و به استخدام وزارت امور خارجه درآمد.
... [مشاهده متن کامل]
استخدامش در وزارت خارجه مقارن بود با اوائل جنبش مشروطه و سال ها در اداره انگلیس آن وزارتخانه خدمت کرد که ریاستش با حسن رئیس ظهیرالملک بود. با دختر رئیس خود ازدواج کرد و در سال ۱۲۹۴ به ریاست اداره انگلیس رسید. در همین سمت لقب منصورالملک گرفت و علاوه بر سمت دولتی خود، در مدرسه سیاسی به تدریس حقوق در یونان و روم قدیم پرداخت. گفته شده که منصورالملک در سمت رئیس اداره انگلیس در انعقاد قرارداد ۱۹۱۹ نقش مهمی داشت.
علی منصور در سال ۱۲۹۸ به کفالت وزارت خارجه منصوب شد. پس از سقوط وثوق الدوله در سمت معاون میرزا اسدالله خان مشارالسلطنه، وزیر امور خارجه ابقا شد. در کابینه های سپهدار رشتی و سیدضیاءالدین همچنان معاون وزیر امور خارجه بود. در کابینه قوام السلطنه که خودش وزارت داخله را به عهده داشت، منصورالملک معاون و عملاً کفیل ( سرپرست ) وزارت داخله شد.
از جمله مهمترین رخدادهایی که در این دوره مسئولیت او رخ داد، حمله سمیتقو به مناطقی از آذربایجان بود. منصورالملک که هم زمان با معاونت وزارت داخله، حکمرانی ارومیه را نیز بر عهده داشت، مستقیم درگیر فروخواباندن غائله سمیتقو بود.
دولتهایی که از آن پس مشیرالدوله، قوام السلطنه، مستوفی الممالک و سردارسپه تشکیل دادند، هیچ کدام وزیر داخله نداشت و منصورالملک در همه این دولتها وزارت داخله را سرپرستی می کرد تا هشتم شهریور ۱۳۰۳ که سردارسپه امیراقتدار را وزیر داخله کرد و منصورالملک معاون او شد. از آن پس در دولتهای فروغی و مستوفی نیز همچنان معاون وزارت داخله ماند تا در سال ۱۳۰۶ والی آذربایجان شد. سپس برای نخستین بار در در سال ۱۳۰۸ به وزارت رسید و مخبرالسلطنه هدایت در کابینه خود او را وزیر داخله کرد.
منصور در فروردین ۱۳۱۲ وزیر طرق و شوارع ( راه ) شد. بهره برداری از راه آهن در زمان وزارت او آغاز شد و در دوازدهم امرداد ۱۳۱۴ لایحه تشکیل مؤسسه دولتی راه آهن را برای تصدی بهره برداری از شبکه راه آهن به تصویب مجلس شورای ملی رساند.
