علی مناوی

لغت نامه دهخدا

علی مناوی. [ ع َ ی ِ م َ ] ( اِخ ) ابن احمدبن عثمان بن محمدبن اسحاق سلمی مناوی الاصل قاهری شافعی. فقیه و عالم در برخی از علوم بود و در 13 ربیعالاول سال 813 هَ. ق. در قاهره متولد شد و در 877 درگذشت. او راست : 1- تعلیق بر الحاوی و بر ابی شجاع. 2- کعاز المحتاج لتوضیح المنهاج. ( از معجم المؤلفین ).
علی مناوی. [ ع َ ی ِ م َ ] ( اِخ ) ابن محمد مناوی. ملقب به نورالدین و مکنی به ابوالهمم. وی نزد ابن امشاطی تحصیل کرد و پس از سال 900 هَ. ق. درگذشت. او راست : وقایةالعین بشرح تجرید کشف الرین فی احوال العین ابن اکفانی. ( از معجم المؤلفین ).

فرهنگ فارسی

ابن محمد مناوی ملقب به نورالدین و مکنی به ابوالهمم وی نزد ابن امشاطی تحصیل کرد و پس از سال ۹٠٠ قمری درگذشت

پیشنهاد کاربران

بپرس