علی مشد

لغت نامه دهخدا

علی مشد. [ ع َ ی ِ م ُ ش ِدد ] ( اِخ ) ابن عمربن قزل بن جلال ترکمانی. مشهور به مشد و ملقب به سیف الدین و مکنی به ابوالحسن. شاعر و از امراء بود. وی در سال 602 هَ. ق. در مصر متولد شد و در روز عاشورای سال 656 هَ. ق. در دمشق درگذشت. او را دیوان شعری است. ( از معجم المؤلفین ). صاحب معجم المؤلفین به مآخذ ذیل نیز اشاره کرده است : الوافی صفدی ج 12 ص 128. البدایه ابن کثیر ج 13 ص 197. النجوم الزاهره ابن تغری بردی ج 7 ص 64. شذرات الذهب ابن عماد ج 5ص 280. حسن المحاضره سیوطی ج 1 ص 327. ایضاح المکنون بغدادی ج 491. هدیة العارفین بغدادی ج 1 ص 710.

فرهنگ فارسی

ابن عمر بن قزل جلال ترکمانی مشهور به مشد و ملقب به سیف الدین و مکنی به ابوالحسن شاعر و از امرائ بود وی در سال ۶٠۲ قمری در مصر متولد شد و در روز عاشورای سال ۶۵۶ قمری در دمشق درگذشت او را دیوان شعری است

پیشنهاد کاربران

بپرس