علی مرغینانی
لغت نامه دهخدا
علی مرغینانی. [ ع َ ی ِ م َ ] ( اِخ ) ابن عبدالعزیزبن عبدالرزاق مرغینانی. ملقب به ظهیرالدین. فقیه متوفی در سال 506 هَ. ق. او راست : 1- فتاوی. 2- فوائد. 3- مناقب الامام الاعظم. ( از معجم المؤلفین از کشف الظنون ص 137 و الفوائدالبهیه لکنوی ص 121 و هدیة العارفین ج 1 ص 694 ).
علی مرغینانی. [ ع َ ی ِم َ ] ( اِخ ) ابن ( ابی بکر ) محمدبن عبدالجلیل مرغینانی. مکنی به ابوالحسن و ملقب به برهان الدین. وی از فقهای بزرگ قرن ششم هَ. ق. و از مردم «مرغینان » بود و آن شهری است به ماوراءالنهر. وی در طلب حدیث به اماکن بسیاری رفت و از جمله شاگردان او شمس الائمه کردری و امام برهان الاسلام هستند. او در سال 555 هَ. ق. درگذشت. او راست : البدایة و الکفایة و الهدایة، در فقه حنفی. ( از تاج العروس ). و رجوع به منتهی الارب شود.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید