علی مرداوی. [ ع َ ی ِ م َ ] ( اِخ )ابن سلیمان بن احمدبن محمد سعدی صالحی حنبلی مرداوی.مکنی به ابوالحسن و ملقب به علاءالدین. فقیه و محدث و اصولی بود و در سال 817 هَ. ق. در شهر «مردا» از شهرهای فلسطین متولد شد سپس به قاهره و از آنجا به دمشق رفت و در این شهر در جمادی الاولای سال 885 هَ. ق.درگذشت. او راست : 1- الانصاف فی معرفة الراجح من الخلاف. 2- تحریرالمنقول فی تمهید علم الاصول ، که شرحی نیز بر آن نوشته است و آن را التحبیر فی شرح التحریر نامیده است ، در دو مجلد. 3- التنقیح المشبع فی تحریم المقنع فی اصول الفقه. 4- کنوزالحصون المعدة الواقیةمن کل شدة فی الاحادیث الواردة فی الاسم الاعظم. 5- المنهل العذب القریر فی مولد الهادی البشیر النذیر ( ص ). ( از معجم المؤلفین از المنهج الاحمد ص 509 و الضوء اللامع سخاوی ج 5 ص 225 و شذرات الذهب ابن عماد ج 7 ص 340 و البدر الطالع شوکانی ج 1 ص 446 و کشف الظنون ص 357 ).
