علی قلی کازرونی

دانشنامه آزاد فارسی

علی قلی کازرونی ( ـ پس از ۱۲۰۵ق)
(معروف به : حاجی علی قلی خان) سپاهی و دولتمرد و از رجال فارس در دورۀ زندیه. پسر خواجه محمدرضا کازرونی بود که در اردوی نادرشاه و کریم خان زند خدمت کرد. در ۱۱۹۹ق، که جعفرخان زند اصفهان را گرفت حاجی علی قلی خان را به حکومت قم و کاشان منصوب کرد. در همین سال، وی محمدحسین خان عرب عامری ، حاکم جندق، را که شورش کرده بود سرکوب کرد و گروهی از یاران او را زینهار داده به اصفهان نزد جعفرخان برد. اما جعفرخان آن ها را دربند کشید. از این روی ، علی قلی خان در اعتراض به خان زند اردوی او را ترک کرد و به زادگاهش کازرون بازگشت . جعفرخان نیز به بهانۀ دستگیری علی قلی خان ، از اصفهان به شیراز رفت. خان زند همین که به شیراز رسید، کسانی را به دل جویی از علی قلی خان به کازرون فرستاد و او را به شیراز فرا خواند. اما هنگامی که علی قلی خان به شیراز رفت به فرمان خان زند او را زندانی کردند. در ۲۵ جمادی الاولی ۱۲۰۳ق، علی قلی خان و گروهی دیگر از زندانیان بندها را گسستند و از زندان گریختند، و سپس به خوابگاه جعفرخان رفتند و او را کشتند. در ۱۲۰۲ق، صید مرادخان زند در شیراز بر تخت شاهی نشست و علی قلی خان را به امیرالامرایی فارس برگزید. اما دولت صید مرادخان چهل روز بیشتر نپایید و لطفعلی خان، پسر جعفرخان، بساط حکومت او را درهم پیچید. لطفعلی خان همۀ کشندگان پدر را کشت اما با پا در میانی بزرگان شیراز از گناه علی قلی خان گذشت . در ۱۲۰۵ق، که حاجی ابراهیم کلانتر لطفعلی خان زند را به شیراز راه نداد، علی قلی خان را نیز به هواداری از آقامحمد خان قاجار تشویق کرد و از آن پس علی قلی خان در جنگ های میان آقامحمد خان و لطفعلی خان در کنار خان قاجار می جنگید.

پیشنهاد کاربران

بپرس