علی قُلیِ جِبادار (آلبانی قرون ۱۱ و ۱۲ق)
نقاش ایرانی. با نام های علی قلی بیک فرنگی، علی قلی جبه دار عباسی، و علی قلی آرنااوت نیز شهرت داشت. از هنرمندان عهد شاه عباس دوم بود، که فرنگی سازی را در ایران رواج داد. نقاشی هایش تلفیقی است از شیوۀ کلاسیک اروپایی، و سنّت های نگارگری ایرانی. در چهره سازی، طبیعت پردازی، و نقش حیوانات و پرندگان مهارت داشت. بعدها به ایران آمد و دین اسلام را برگزید. محمدعلی بیک از نوادگان این هنرمند است. علی قلی در امور اسلحه داری نیز بسیار تبحّر داشت، چنان که در بدو ورود به ایران عهده دار این مقام شد. برخی از آثارش عبارت اند از سفیر و فرستادۀ روسیه (۱۱۲۹ق، مجموعۀ صدرالدین آقاخان)، شاهزاده خانمی در کنار ندیمه هایش (۱۰۸۵ق، موزۀ ارمیتاژ، سن پترزبورگ)، پرنده ای بر درخت بلوط (موزۀ رضا عباسی، تهران)، و زنی با لباس و آرایش اروپایی و میوه هایی در دامنش.
نقاش ایرانی. با نام های علی قلی بیک فرنگی، علی قلی جبه دار عباسی، و علی قلی آرنااوت نیز شهرت داشت. از هنرمندان عهد شاه عباس دوم بود، که فرنگی سازی را در ایران رواج داد. نقاشی هایش تلفیقی است از شیوۀ کلاسیک اروپایی، و سنّت های نگارگری ایرانی. در چهره سازی، طبیعت پردازی، و نقش حیوانات و پرندگان مهارت داشت. بعدها به ایران آمد و دین اسلام را برگزید. محمدعلی بیک از نوادگان این هنرمند است. علی قلی در امور اسلحه داری نیز بسیار تبحّر داشت، چنان که در بدو ورود به ایران عهده دار این مقام شد. برخی از آثارش عبارت اند از سفیر و فرستادۀ روسیه (۱۱۲۹ق، مجموعۀ صدرالدین آقاخان)، شاهزاده خانمی در کنار ندیمه هایش (۱۰۸۵ق، موزۀ ارمیتاژ، سن پترزبورگ)، پرنده ای بر درخت بلوط (موزۀ رضا عباسی، تهران)، و زنی با لباس و آرایش اروپایی و میوه هایی در دامنش.
wikijoo: علی_قلی_جبادار