علی قلصادی

لغت نامه دهخدا

علی قلصادی. [ ع َ ی ِ ق َ ] ( اِخ ) ابن محمدبن محمدبن علی قرشی بسطی اندلسی مالکی. مشهور به قلصادی و ملقب به نورالدین و مکنی به ابوالحسن. ریاضیدان و عالم فرائض و منطقی و عروضی و فقیه و صوفی و محدث و نحوی قرن نهم هَ. ق. بود. وی بسال 815 هَ. ق. متولد شد و در نیمه ذی الحجه سال 891 هَ. ق. در «باجة» از بلادافریقیه درگذشت. بسطی منسوب است به «بسطة» و آن شهری است در اندلس. او راست : 1- اشرف المسالک الی مذهب مالک. 2- تقریب الموارث و منتهی العقول والبواحث فی الفرائض. 3- شرح قصیده خزرجیة، در عروض. 4- شرح حکم عطائیة، در تصوف. 5- کشف الاسرار عن علم الغبار. ( ازمعجم المؤلفین از الضوء اللامع سخاوی ج 6 ص 14 و نفح الطیب مقری ج 2 ص 45 و البستان ابن مریم ص 141 و نظم العقیان سیوطی ص 131 و نیل الابتهاج تنبکتی ص 209 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس