علی فیاض. [ ع َ ی ِ ف َی ْ یا ] ( اِخ ) ابن محمد فیاض. مکنی به ابوالحسن. وی به عربی شعر می گفت و دیوان او پنجاه ورقه است. ( از الفهرست ابن الندیم ).
