علی فرغانی
لغت نامه دهخدا
علی فرغانی. [ ع َ ی ِ ف َ ] ( اِخ ) ابن عثمان بن محمد اوسی ( در برخی نسخ : اوشی ). ملقب به سراج الدین. ادیب و شاعر متوفی در سال 569 هَ. ق. او راست : 1- قصیده لامیه ، در اصول دین. 2- مختلف الروایة، که شرح منظومه عمر نسفی است در خلاف. 3- مشارق الانوار فی شرح نصاب الاخبار لتذکرةالاخیار. ( از معجم المؤلفین از کشف الظنون حاجی خلیفه ص 526 و... الجواهر المضیئه قرشی ج 1 ).
علی فرغانی. [ ع َ ی ِ ف َ ] ( اِخ ) ابن مسعود فرغانی. مکنی به ابوسعد و ملقب به کمال الدین. او راست : المستوفی فی النحو. ( از کشف الظنون حاجی خلیفه ص 1675 ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید