علی فالی

لغت نامه دهخدا

علی فالی. [ ع َ ی ِ ] ( اِخ ) ابن احمدبن سلک فالی. مکنی به ابوالحسن و مشهور به مؤدب. وی از اهالی «قالة» بود که شهری در نزدیکی «ایدج » است آنگاه به بصره منتقل شد و نزد عمربن عبدالواحد هاشمی درس خواند سپس به بغداد رفت و در ذیقعده سال 448 هَ. ق. درگذشت و در مقبره جامع منصور دفن گردید. او را اشعاری است. ( از معجم الادباء چ مارگلیوث ج 5 ص 82 ).
علی فالی. [ ع َ ی ِ ] ( اِخ ) ابن احمدبن علی بن سلیمان فالی. مکنی به ابوالحسین. محدث و مؤدب بود ودر ذی حجه سال 448 هَ. ق. درگذشت. او راست : کتاب الاستقامة. ( از معجم المؤلفین از کشف الظنون ص 1389 و ایضاح المکنون ج 2 ص 266 و هدیة العارفین ج 1 ص 688 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس