علی غزی

لغت نامه دهخدا

علی غزی. [ ع َ ی ِ غ َزْ زی ] ( اِخ ) ابن خلف بن خلیل بن عطأاﷲ غزی شافعی. ملقب به علاءالدین. وی محدث و مورخ و فقیه بود در سال 712 هَ. ق. متولد شد و در دمشق به تحصیل پرداخت و نزد ابن شحنة و جماعتی دیگر تحصیل کرد و در ماه ربیعالاَّخر یا جمادی الاولای سال 792 هَ. ق. درگذشت. او راست : مختصر تاریخ اسلام ذهبی. ( از معجم المؤلفین از شذرات الذهب ابن عماد ج 6 ص 323 و کشف الظنون ص 295 ).
علی غزی. [ ع َ ی ِ غ َزْ زی ] ( اِخ ) ابن سالم بن عبدالناصر غزی شافعی. وی ادیب بود و در نظم سخن نیز دست داشت در قدس تحصیل کرد، و در سال 747 هَ. ق. درگذشت. او راست : تخمیس البردة. ( از معجم المؤلفین از الدررالکامنه ابن حجر ج 3 ص 51 ).
علی غزی. [ ع َ ی ِ غ َزْ زی ] ( اِخ ) ابن عثمان غزی دمشقی حنفی. ملقب به شرف الدین. وی فقیه بود و در سال 799هَ. ق. درگذشت. او راست : 1- الجواهروالدر. 2- القواعد، در فروع فقه. ( از معجم المؤلفین ج 7 ص 148 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس