علی غزولی

لغت نامه دهخدا

علی غزولی. [ ع َ ی ِ غ ُزْ وَ ] ( اِخ ) ابن عبداﷲ بهائی دمشقی غزولی. ملقب به علاءالدین. رجوع به «غزولی » و علی بهایی شود.

علی غزولی. [ ع َ ی ِ غ ُزْ وَ ] ( اِخ )ابن یوسف بن احمد مصری مکی یمنی شافعی. مشهور به غزولی. وی فقیه و اصولی و نحوی و عالم فرایض و شاعر بودو در مکه اقامت داشت و وفات او اندکی پس از سال 860هَ. ق. روی داد. او راست : 1- الایجاز اللامع علی جمعالجوامع سبکی. 2- زبدة الفرائض. 3- شرف العنوان ، مشتمل بر پنج علم. 4- منظومةالحجة علی البهجة، در نحو. ( از معجم المؤلفین از الضوءاللامع سخاوی ج 6 ص 51 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس