علی عیادی. [ ع َ ی ِ ع َی ْ یا ] ( اِخ ) ابن عبدالصادق بن احمدبن عبدالصادق بن محمدبن عبداﷲ عیادی مالکی. مکنی به ابوالحسن. وی فقیه و متکلم و صوفی قرن دوازدهم هَ. ق. بود. و در ربیعالاول سال 1138 هَ. ق. در طرابلس غرب درگذشت. او راست : 1- تحفةالاخوان فی الرد علی فقراءالزمان. 2- شرح الصغری ، متعلق به محمد سنوسی. 3- شرح منظومه عبدالواحد ابن عاش ، در فقه. 4- منظومه ای در باره عیوب نفس ، و شرح آن. 5- هدایةالعبید الی الطریق المبتغی المجید فی نظم اصول الطریق الزروقیة، و شرح آن. ( از معجم المؤلفین از تاریخ طرابلس غرب از ابن غلیون ص 187 و اعلام من طرابلس علی مصراتی ص 145 ).
