علی عقیقی

لغت نامه دهخدا

علی عقیقی. [ع َ ی ِ ع َ ] ( اِخ ) ابن احمدبن علی بن محمدبن جعفربن عبداﷲ بن حسین بن علی بن ابی طالب. مکنی به ابوالحسن و مشهور به شریف. از علمای امامیه بود و در سال 298 هَ. ق. وارد بغداد شد. او راست : 1- الرجال. 2- کتاب بین المسجدین. 3- المدینة. 4-المسجد. 5- النسب. ( از معجم المؤلفین از الفهرست طوسی ص 97 و معجم الادباء ج 12 ص 222 و ایضاح المکنون ج 2 ص 281 و تنقیح المقال ج 2 ص 266 و هدیة العارفین ج 1 ص 674 ). و رجوع به مصنفی علم الرجال ص 270 شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس