علی عصامی. [ ع َ ی ِ ع ِ ] ( اِخ ) ابن اسماعیل بن ابراهیم بن محمدبن عربشاه اسفرایینی شافعی مکی. مشهور به عصامی و «حفید» یعنی نواده عصام. ازرجال بلاغت بود و در سال 1007 هَ. ق. در مکه درگذشت. او راست : حاشیه ای بر شرح استعارات جد خود عصام الدین ، بر سمرقندیة، در بلاغت. ( از معجم المؤلفین از هدیة العارفین ج 1 ص 751 و فهرست الخدیویة ج 4 ص 129 ).
