علی عارزه گر. [ ع َ ی ِزَ گ َ ] ( خواجه... ) ( اِخ ) اصفهانی. آنگاه که سلطان سعید به خراسان رسید، مدتی جشن و سرور برپا کرد و دراین جشن ها هر کس فن و هنری داشت عرضه کرد. از جمله این خواجه علی عارزه گر اصفهانی هنری بدیع داشت که موجب کمال تعجب سلطان شد و شرح آن در تاریخ حبیب السیر آمده است. رجوع به حبیب السیر چ خیام ج 4 ص 84 شود.
