علی طبناوی. [ ع َ ی ِ طَب ْ ب َ ] ( اِخ ) ابن محمدبن احمدبن یوسف بن محمد هیثمی طبناوی قاهری مالکی اشعری. ملقب به نورالدین. منجم و متصوف و شاعر بود. وی در سال 800 هَ. ق. در محله ابی الهیثم در مصر متولد شد. آنگاه نزد برخی از امرا تقرب یافت و مدتی نیز در عهد الظاهر جقمق زندانی شد و در سال 888 در قاهره درگذشت. او راست : 1- دو ارجوزه در باره جیب. 2- الحمی الاحمدی و الرباط الصمدی. 3- وسیلةالخدم الی اهل الحل و الحرم. ( از معجم المؤلفین بنقل از الضوءاللامع سخاوی ج 5 ص 287 و ایضاح المکنون بغدادی ج 2 ص 706 و هدیة العارفین بغدادی ج 1 ص 733 و الاعلام زرکلی ج 5 ص 163 ).
