علی طاهری. [ ع َ ی ِ هَِ ] ( اِخ ) ابن طاهربن معوضةبن تاج الدین قرشی اموی. مکنی به ابوالحسن و ملقب به الملک المجاهد. یکی از مؤسسان دولت بنی طاهر در یمن. وی در سال 809 هَ. ق. متولد شد و با برادرش عامر برای بدست گرفتن حکومت یمن مجاهدت می کرد تا اینکه در سال 858 هَ. ق. بر سراسر تهامه دست یافتند و سپس دامنه قلمرو خود را وسعت دادند و مناطق تحت حکومت خویش را بین خود تقسیم کردند و علی ، تهامه را از حرض تا حیس با جمیع نواحی آن مالک شد؛ و عامر، حاکم بر حیس تا عدن و جمیع نواحی آن گردید. در سال 869 هَ. ق. برادرش در جنگ با اهل صنعاء به قتل رسید در نتیجه مناطق وی تحت نفوذ علی درآمد و او در آبادانی جمیع این مناطق کوشش فراوان کرد و از خود آثاری بسیار باقی گذاشت تا اینکه در سال 883 هَ. ق. درگذشت. وی نخستین کسی است که به کاشتن نخل و نیشکر و برنج در دره زبید پرداخت. ( از الاعلام زرکلی از السناالباهر و العقیق الیمانی والضوء اللامع ج 5 ص 233 ).
