علی شمس الدّین ( ـ۷۵۳ق)
ششمین حاکم سربداری خراسان (حک: ۷۴۹ـ۷۵۳ق). از مردم روستای چشم در ناحیۀ بیهق (سبزوار) بود و پس از خواجه فضل الله سربداری، که به علت درویش مسلکی از مقام امیر سربداری کناره گرفت، به حکومت نشست. به دانایی و کاردانی و شجاعت آوازه داشت و با رسیدن به قدرت ، کار سربداران بار دیگر رونق گرفت و او رهبر واقعی سربداران به شمار می رفت. او با طغا تیمورخان صلح کرد و ولایاتی را که امیر وجیه الدین مسعود سربداری از او گرفته بود مسترد داشت. در بیهق به آبادی و ازمیان بردن فحشا و فساد همت گماشت و به تودۀ مردمی که در قلمرو سربداری زندگی می کردند رفاه و آسایش بخشید. شمس الدین ، امیری سخت گیر بود و همه از او بیمناک بودند. یک بار فرمان داد تا ۵۰۰ تن از روسپیان را زنده در چاه افکندند. وی در حدود پنج سال بر بیشتر شهرهای خراسان حکومت کرد و سرانجام به سبب بدرفتاری ، به دست حیدر قصاب ، از کارگزاران خود کشته شد. نام وی در تواریخ «شمس الدین علی» نیز آمده است.
27010400
ششمین حاکم سربداری خراسان (حک: ۷۴۹ـ۷۵۳ق). از مردم روستای چشم در ناحیۀ بیهق (سبزوار) بود و پس از خواجه فضل الله سربداری، که به علت درویش مسلکی از مقام امیر سربداری کناره گرفت، به حکومت نشست. به دانایی و کاردانی و شجاعت آوازه داشت و با رسیدن به قدرت ، کار سربداران بار دیگر رونق گرفت و او رهبر واقعی سربداران به شمار می رفت. او با طغا تیمورخان صلح کرد و ولایاتی را که امیر وجیه الدین مسعود سربداری از او گرفته بود مسترد داشت. در بیهق به آبادی و ازمیان بردن فحشا و فساد همت گماشت و به تودۀ مردمی که در قلمرو سربداری زندگی می کردند رفاه و آسایش بخشید. شمس الدین ، امیری سخت گیر بود و همه از او بیمناک بودند. یک بار فرمان داد تا ۵۰۰ تن از روسپیان را زنده در چاه افکندند. وی در حدود پنج سال بر بیشتر شهرهای خراسان حکومت کرد و سرانجام به سبب بدرفتاری ، به دست حیدر قصاب ، از کارگزاران خود کشته شد. نام وی در تواریخ «شمس الدین علی» نیز آمده است.
27010400
wikijoo: علی_شمس_الدین_(_ـ۷۵۳ق)