علی ششتری. [ ع َ ی ِ ش ُ ت َ ] ( اِخ ) ابن عبداﷲ ششتری نمیری اندلسی. مکنی به ابوالحسن. وی فقیه و صوفی و حکیم و ادیب و شاعر و نویسنده قرن هفتم هَ. ق. بودو در سال 668 هَ. ق. در دمیاط مصر درگذشت. او راست : 1- دیوان شعر. 2- الرسالة العلمیة. 3- الرسالة القدسیة فی توحید العامة و الخاصة و المراتب الایمانیة والاسلامیة و الاحسانیة. 4- العروة الوثقی فی بیان السنن و احصاءالعلوم و مایجب علی المسلم أن یمله و یعتقده الی وفاته. 5- المقالید الوجودیة فی أسرار الصوفیة. ششتری منسوب است به قریه ششتر از نواحی وادی آش در اندلس. ( از معجم المؤلفین ج 7 ص 135 ). صاحب معجم المؤلفین به مآخذ ذیل نیز اشاره کرده است : نفح الطیب مقری ج 7 ص 161. لسان المیزان ابن حجر ج 2 ص 240.جامع الکرامات حسن کوهن ص 63. ایضاح المکنون بغدادی ج 1 ص 510 و ج 2 ص 99 و... فهرس المخطوطات المصوره سید ج 1،ص 461. هدیة العارفین بغدادی ج 1 ص 711.
