علی شروقی. [ ع َ ی ِ ش ُ ] ( اِخ ) ابن محمدعلی بن حیدربن شیخ خلیفه مجیراوی شروقی نجفی. وی در سال 1237 هَ. ق. در نجف متولد شد و نزد انصاری و سیدحسین کوهکمری تلمذ کرد. سپس در همان شهر به تدریس پرداخت و پس از چندی برای بازستاندن املاک خود که غصب شده بود به سوق الشیوخ رفت و در سال 1314 هَ. ق. در همانجا درگذشت. او را تألیفاتی در فقه و اصول و علم الرجال بوده است. ( از مصنفی علم الرجال آقا بزرگ ص 323 ).
