علی سکری

لغت نامه دهخدا

علی سکری. [ ع َ ی ِس ُک ْ ک َ ] ( اِخ ) ابن عیسی بن سلیمان بن محمدبن سلیمان بن ابان نفری فارسی. مشهور به سکری و شاعرالسنة و مکنی به ابوالحسن. ادیب و شاعر متولد در ماه صفر سال 357 هَ. ق. در بغداد. اصل او از نفر است که از بلاد فارس میباشد. وی در سال 413 هَ. ق. در بغداد درگذشت.او را دیوان شعر بزرگی است. و نیز مناقضاتی با شعرای شیعه امامیه دارد. ( از معجم المؤلفین از تاریخ بغداد خطیب بغدادی ج 12 ص 17 و اللباب ابن اثیر ج 2 ص 19 ) ( از الاعلام زرکلی از تبیین کذب المفتری ص 248 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس