علی سویدی
لغت نامه دهخدا
علی سویدی. [ ع َ ی ِ س ُ وَ ] ( اِخ ) ابن محمد سعیدبن عبداﷲبن حسین سویدی بغدادی عباسی. مکنی به ابوالمعالی. وی محدث و مورخ و نسابه و متکلم و ادیب و شاعر و نویسنده بود. در بغداد متولد شد و در سال 1237 هَ. ق. در دمشق درگذشت. او راست : 1- تاریخ بغداد فی الوقائع و تراجم العلماء. 2- ذخرالمعاد فی معارضة بانت سعاد. 3- سبائک الذهب فی معرفة أنساب العرب. 4- العقد الثمین فی بیان مسائل الدین. 5- الکوکب المنیر فی شرح المناوی الصغیر. ( از معجم المؤلفین ج 7 ص 200 ). صاحب معجم المؤلفین به مآخذ ذیل نیز اشاره کرده است : المسک الاذفر آلوسی ج 1 ص 73. فهرس الفهارس کتانی ج 2 ص 350. اصفی الموارد وائلی ص 101. هدیةالعارفین بغدادی ج 1 ص 773. روض البشر شطی ص 178. البغدادیون اخبارهم و مجالسهم ابراهیم الدروبی ص 26. ایضاح المکنون بغدادی ج 1 ص 540 و ج 2 ص 105. فهرس مخطوطات الموصل جلی ص 43. الدلیل العراقی الرسمی لسنة 1936 م. ص 951. المکتبة البلدیة، فهرس التوحید ص 25.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید