علی سنهوری
لغت نامه دهخدا
علی سنهوری. [ ع َ ی ِ س َ ] ( اِخ ) ابن عبداﷲبن علی نطوبسی قاهری أزهری ضریر مالکی سنهوری. ملقب به نورالدین و مکنی به ابوالحسن. فقیه و اصولی و نحوی قرن 9 هَ. ق. بود. وی در حدود سال 814 هَ. ق. در نطوبس متولد شد و از آنجا به سنهور رفت و در 19 رجب سال 889 هَ. ق. درگذشت. او راست : 1- دو شرح بر اجرومیة. 2- دو شرح بر المختصر، که کامل نیست. ( از معجم المؤلفین از الضوء اللامع سخاوی ج 5 ص 249 و نیل الابتهاج تنبکتی ص 737 و هدیة العارفین بغدادی ج 1 ص 208 ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید