علی سمیساطی

لغت نامه دهخدا

علی سمیساطی. [ ع َ ی ِ س ُ م َ ] ( اِخ ) ابن محمدبن یحیی سلمی سمیساطی. مکنی به ابوالقاسم. وی ریاضی دان بود و در سال 373 هَ. ق. متولد شد. نسبت او به «سمیساط» است و آن قلعه ای است بر ساحل فرات بین قلعةالروم و ملطیة. او ساکن دمشق گردید ودر آنجا خانقاه سمیساطیة را بنا کرد و آن خانقاه اکنون مشهور به «شمیساتیه » است. ( از الاعلام زرکلی از النجوم الزاهرة ج 5 ص 70 و الدارس نعیمی ج 2 ص 151 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس