علی سقاف

لغت نامه دهخدا

علی سقاف. [ ع َ ی ِ س َق ْ قا ] ( اِخ ) ابن ابی بکربن عبدالرحمان سقاف علوی. ملقب به نورالدین. و در هدیةالعارفین نام او به صورت «علی بن ابی بکربن عبدالرحمان بن محمد باعلوی » آمده است. وی فقیه و صوفی و شاعر و تولد و وفات او در مدینه بود. ( 818 - 895 هَ. ق. ). او راست : 1- البرقة المشیقة فی الباس الخرقة الانیقة. 2- الدر المدهش البهی فی مناقب الشیخ سعدبن علی. 3- دیوان شعر. 4- کتابی در علم میقات. 5- کتاب النکاح. ( از معجم المؤلفین از کشف الظنون ص 1738 و هدیة العارفین ج 1 ص 738 و ایضاح المکنون ج 1 ص 177 و 448 و الاعلام زرکلی ج 5 ص 74 و کنزالبراهین جعفری ص 70 و فهرس الفهارس کتانی ج 1 ص 180 ).
علی سقاف. [ ع َ ی ِ س َق ْ قا ] ( اِخ ) ابن شیخ بن محمدبن علی سقاف علوی. مشهور به ابن شهاب الدین. نسابه بود و در سال 1136 هَ. ق. در تریم از بلاد حضرموت متولد شد، و در سال 1203 هَ.ق. در شجر درگذشت. او راست : الشجرة العلیة، در 14 جلد. ( از معجم المؤلفین از اعلام زرکلی ج 5 ص 106 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس